Ένας νεαρός μικροπωλητής με αγγελικό πρόσωπο που εκπέμπει πραότητα αλλά και θλίψη… Ο Σπυρίδων Προσαλέντης, που έζησε και εργάστηκε κυρίως στη Βενετία, ζωγράφισε ένα εξαιρετικό πορτρέτο του φτωχού βιοπαλαιστή στο πρότυπο του Ιταλικού ρομαντισμού…Το πρωτότυπο έργο ζωγραφίστηκε το 1861 με λάδια σε μουσαμά και ανήκει στην Πινακοθήκη Αβέρωφ. Η άψογη συλλεκτική αναπαραγωγή του έγινε με τις πλέον προηγμένες τεχνικές που αποδίδουν και την παραμικρή πινελιά της αυθεντικής ελαιογραφίας. Το έργο, ειναι πλαισιωμένο με πολυτελή ξύλινη κορνίζα. Ο Σπυρίδων Προσαλέντης (Κέρκυρα 1830-Αθήνα 1893), γιος του ζωγράφου και γλύπτη Παύλου Προσαλέντη του πρεσβύτερου, διδάχτηκε ζωγραφική στη σχολή του πατέρα του, στην Κέρκυρα. Τις σπουδές του τις ολοκλήρωσε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βενετίας από την οποία αποφοίτησε με το πρώτο βραβείο. Παρέμεινε στη Βενετία, όπου εργάστηκε επί 20 περίπου χρόνια. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Κέρκυρα και το 1865 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου διορίστηκε καθηγητής Ζωγραφικής στο Σχολείον των Τεχνών. Ένα χρόνο αργότερα παραιτήθηκε, επέστρεψε στη Βενετία και ζωγράφισε τον “Έμπορο της Βενετίας” και την “Τραβιάτα”, που βραβεύθηκαν στη διεθνή έκθεση της πόλης. Το 1870 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, όπου με προτροπή του βασιλιά Γεωργίου Α’, ζωγράφισε το παρεκκλήσι των Παλαιών Ανακτόρων. Το 1876, με τη σύσταση δεύτερης έδρας Ζωγραφικής στο Σχολείο των Τεχνών, διορίστηκε και πάλι καθηγητής, θέση που κράτησε ως τον θάνατό του. Ο Προσαλέντης καταπιάστηκε κυρίως με την προσωπογραφία και την ηθογραφία, όπου είναι εμφανείς οι επιρροές από την ιταλική του μαθητεία.