ΠΑΡΑΔΟΣΗ  ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2024 

Ελευθερία ή Θάνατος!

Η σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα  οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες, που αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος».  Αυτό ήταν το σύνθημα που ηχούσε παντού στην Ελλάδα το 1821! Δημιουργήσαμε μια εξαιρετική Επετειακή Σπάθη αφιέρωμα στη τόσο σημαντική επέτειο των 200 χρόνων Ελευθερίας της χώρας μας. Το χαρακτηριστικό σπαθί αυτο όπλισε τα χέρια των Αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης και σας το παρουσιάζουμε  στην ΜΟΝΑΔΙΚΗ  συλλεκτική αναπαραγωγή,!

Είναι περιορισμένη σε 1.821 μόνο αριθμημένα σπαθιά, τα οποία θα διατεθούν με αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Κάθε Σπάθα έχει αριθμηθεί χωριστά, και συνοδεύεται απο το Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας.  Στην 78 εκατοστών λάμα καλλιγραφημένο είναι το πρόσταγμα που εμψύχωνε τους Έλληνες ήρωες στον Αγώνα τους: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ!  Το συνολικο μήκος είναι 93,5εκ  μαζί με τη λαβή., Το υλικό κατασκευής είναι το ατσαλι, και προσφέρεται με εδική προστατευτική θηκη στην άκρη της λάμας. 

Η επετειακή συτη Έκδοση για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 είναι αποκλειστική δημιουργία του Συλλεκτικού Κόσμου και διατίθεται αποκλειστικά από το Museum Store. Θα παραλάβετε τη δική σας Σπάθα μέσα στην ειδικά σχεδιασμένη δερμάτινη θηκη που ολοκληρώνει την συλλεκτική αυτή έκδοση. Η Σπάθα αυτή είναι ένα ιστορικό κειμήλιο και ένα αυθεντικό έργο τέχνης που  θα στολίσει, κάθε ελληνικό σπίτι

  Ανηκει στη κατηγορία “Σπάθης” ή “Σπάθας”, και  είναι αφενός η έντονα κυρτή και αφετέρου η εξαιρετικά φαρδιά λάμα. Η λαβή της είναι επίσης κυρτή στην απόληξή της, ο δε φυλακτήρας της έχει σχήμα σταυροειδές, με πιο επίμηκες το οριζόντιο στέλεχος.. Η πλατιά λάμα της Σπάθης άφηνε μεγάλα περιθώρια για εγχάρακτη ή επιπεδόγλυφη διακόσμηση. Έτσι, αρκετοί Αγωνιστές του ’21 – ανάμεσά τους και Φαναριώτες αλλά και μια γυναίκα ηρωίδα, η καπετάνισσα της Μυκόνου Μαντώ Μαυρογένους! – στόλιζαν το έλασμα της Σπάθης τους με διάφορα σχεδιάσματα από τη μία του πλευρά. Έτσι στην λάμα καλλιγραφημένο είναι  πρόσταγμα που εμψύχωνε τους Έλληνες ήρωες στον Αγώνα τους: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ! 

Φημισμένοι Ξιφοποιοί του Τολέδο.

Το Επετειακό «Σπαθί της Ελευθερίας»  ήταν ένα πολύ δύσκολο έργο. Κάθε πηγη μελετήθηκε με προσοχή για δυο και πλέον χρόνια και δημιουργήθηκαν τα πρώτα σχέδια. Βιβλία, πίνακες, γκραβούρες, οικογενειακά κειμήλια και ειδικά βιβλία χρησιμοποιήθηκαν για να ζωντανέψει ενα συμβολικό αλλά και επετειακό σπαθί για την τόσο σημαντική αυτη στιγμή της πατρίδας μας.Η «Σπάθη της Ελευθερίας» ανατέθηκε σε εξειδικευμένους ξιφοποιούς στο Τολέδο που η τέχνη αυτή ακμάζει από το 500 π.Χ.  Σχεδιάστηκε από έμπειρους ειδικευμένους οπλουργούς με τις παλιές παραδοσιακές τεχνικές που απαιτούν όλες οι φάσεις κατασκευής. 

Η τελετουργική εμβάπτιση της ατσαλένιας λάμας στο νερό, το τρόχισμά της, η λεπτομερής χάραξη των σχεδίων και της επιγραφής, το τελικό φινίρισμα και το στίλβωμα, όλα έχουν γίνει, με γνώση και με υπομονή, με το χέρι.

Η διαδικασία παραγωγής χάλυβα του Τολέδο είχε κρατηθεί μυστικό μέχρι τον 20ο αιώνα. Ο χάλυβας Toledo είναι βασικά δύο διαφορετικοί τύποι χάλυβα (ένας υψηλός και ένας χαμηλός σε περιεκτικότητα σε άνθρακα) που σφυρηλατούνται μαζί. Δεδομένου ότι οι χάλυβες που σφυρηλατήθηκαν μαζί είχαν διαφορετική περιεκτικότητα σε άνθρακα, ο ένας θεωρείται μαλακός χάλυβας και ο άλλος είναι σκληρός χάλυβας. Επειδή τόσο σκληρός όσο και μαλακός χάλυβας χρησιμοποιούνται σε αυτό το υλικό, έχει ιδιότητες υλικού τόσο από σκληρό όσο και από μαλακό χάλυβα. Η πραγματική διαδικασία κατασκευής του χάλυβα του Τολέδο ήταν πολύ δύσκολη και μεγάλη. Εξαιτίας αυτού, τα ατσάλινα όπλα του Τολέδο ήταν πιο σπάνια και ισχυρά. Η διαδικασία έπρεπε να ακολουθηθεί πολύ αυστηρά, όσον αφορά το χρόνο, τις θερμοκρασίες κ.λπ., διαφορετικά το προϊόν δεν θα ήταν της υψηλότερης ποιότητας. Στη συνέχεια, ο χάλυβας ψύχθηκε είτε σε νερό είτε σε λάδι για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Στις πρώτες ημέρες παραγωγής του χάλυβα του Τολέδο, ο συγχρονισμός έγινε με προσευχές και ψαλμούς. Καθώς οι σιδηρουργοί δημιούργησαν αυτά τα όπλα, θα απαγγέλλουν τις ίδιες προσευχές, με τον ίδιο ρυθμό, για να βεβαιωθούν ότι ο χρόνος ήταν ο ίδιος κάθε φορά. Λόγω των περιπλοκών της παραγωγής και της σπανιότητας του προϊόντος, ο μέσος σιδηρουργός μπορούσε να δημιουργήσει μόνο 2-3 όπλα χάλυβα Toledo ετησίως. Τα υδραυλικά συστήματα εισήχθησαν στα τέλη του 19ου αιώνα για να αυξήσουν σημαντικά την παραγωγή προϊόντων χάλυβα του Τολέδο και η παραγωγή αυξήθηκε κατά 200% προς τα τέλη του 19ου αιώνα.

 Ο χάλυβας/ ατσάλι του Τολέδο, γνωστός ιστορικά ως ασυνήθιστα σκληρός, προέρχεται από το Τολέδο της Ισπανίας, το οποίο είναι ένα παραδοσιακό ξυλουργικό, χαλυβουργικό κέντρο από το 500 π.Χ. Σύντομα, έγινε μια τυπική πηγή όπλων για Ρωμαϊκές λεγεώνες. 

Η προέλευση του χάλυβα του Τολέδο προέρχεται από αρχαία ισπανικά έθιμα. Ο χάλυβας του Τολέδο χρησιμοποιήθηκε ως επί το πλείστον στην κατασκευή όπλων για στρατούς κατά τη διάρκεια του 16ου-19ου αιώνα. Το όνομα προέρχεται από την πόλη όπου κατασκευάστηκαν αυτά τα ειδικά προϊόντα χάλυβα.

Σε περιόδους πολέμου τον 16ο-19ο αιώνα, οι στρατοί συνήθως ήταν ττρομερά εξοπλισμένοι και χρησιμοποιούσαν ασπίδες. Μαχαίρια και κοντά σπαθιά κατασκευάστηκαν επίσης με τη χρήση του χάλυβα του Toledo. Τα σπαθιά του Τολέδο έγιναν γνωστά για τη δύναμη και την αντοχή τους και σύντομα έγινν τα πιο περιζήτητα όπλα για τους Ευρωπαίους. Αυτά τα ξίφη του Τολέδο επιλέχτηκαν από τον Αννιβα για το στρατό του. Οι βασιλιάδες από όλο τον κόσμο είχαν ειδικά όπλα κατασκευασμένα στο Τολέδο χρησιμοποιώντας το χάλυβα του Τολέδο. και παρόλο που και άλλες χώρες προσπάθησαν να παράγουν το δικό τους χάλυβα,  απέτυχαν.