Mercedes-Benz 300 SLR UhlenhautCoupé, 1955 GP Schweden 1955, #15, Limited Edition 1000

Περιορισμένη έκδοση 1000 τεμαχίων του μοντέλου Mercedes-Benz 300 SLR UhlenhautCoupé, 1955 GP Schweden 1955, #15,. Η διαφορά του -πέραν του εσωτερικού χρώματος– είναι ότι προσφέρεται σε ειδική βάση 

Τα Τεχνικά Χαρακτηριστικά του είναι τα παρακάτω:

• Αυθεντικό και αληθινό αμάξωμα με πόρτες με φτερά και ενσωματωμένα παράθυρα

• Λειτουργικό καπό με ράβδο στήριξης

• Εξαιρετικά λεπτομερής 8κύλινδρος κινητήρας

• Τροχοί συναρμολογημένοι στο χέρι με ζάντες αλουμινίου και ακτίνες από ανοξείδωτο χάλυβα

• Αποσπώμενοι τροχοί που στερεώνονται με παξιμάδια κεντρικού κλειδώματος

• Δύο αφαιρούμενοι εφεδρικοί τροχοί στο χώρο αποσκευών

• Καλοφτιαγμένο πιλοτήριο με υφασμάτινη επένδυση στα καθίσματα και δέρμα εσωτερική επένδυση

• Αυθεντικό ταμπλό με όλους τους μετρητές και τα χειριστήρια

• Σωλήνες εξάτμισης από ανοξείδωτο χάλυβα

• Αυθεντική αναπαραγωγή της μπροστινής και πίσω ανάρτησης

Σε εντυπωσιακή τιμή που παραπέμπει σε διάσημο έργο τέχνης πωλήθηκε η Mercedes-Benz 300 SLR Uhlenhaut Coupe του 1955. Το πανέμορφο και εξαιρετικά σπάνιο αυτοκίνητο αγοράστηκε σε δημοπρασία του οίκου RM Sotheby’s έναντι του εξωφρενικού ποσού των 135 εκατομμυρίων ευρώ! Το αυτοκίνητο ανήκε στην Mercedes-Benz και είναι ένα από τα μόλις δύο που κατασκευάστηκαν.

Όταν ο Rudolf Uhlenhaut, ο αρχιτέκτονας του 300 SLR, βρισκόταν στο Mille Miglia του 1955 για να παρακολουθήσει την επιτυχία της Mercedes, σκεφτόταν επίσης την ιδέα να του τοποθετήσει ένα κλειστό κάλυμμα  στο μέλλον, για αγώνες αντοχής. Οι σκέψεις του έγιναν πραγματικότητα με τη μορφή ενός αγωνιστικού κουπέ με την απόδοση που κανένα άλλο σπορ αυτοκίνητο  δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Το διθέσιο κατέγραψε ταχύτητα 290 km/h κατά τη διάρκεια δοκιμής σε κλειστό τμήμα του αυτοκινητόδρομου έξω από το Μόναχο. Εντυπωσιασμένος από την εξαιρετική του απόδοση σε μια διαδρομή 3500 km (πάνω από 2000 μίλια), ο ρεπόρτερ δοκιμών από το ελβετικό περιοδικό Automobil Revue είπε τα εξής:

«Οδηγούμε ένα αυτοκίνητο που χρειάζεται μόλις ένα δευτερόλεπτο για να προσπεράσει την υπόλοιπη κυκλοφορία και για το οποίο τα 200 χλμ./ώρα σε έναν ήσυχο αυτοκινητόδρομο είναι κάτι περισσότερο από ρυθμό. Με τον αδιέξοδο χειρισμό του στις γωνίες, αντιμετωπίζει τους νόμους της φυγόκεντρης δύναμης με προφανή περιφρόνηση…»

Το αγωνιστικό 300 SLR βασίστηκε στον διάσημο πρωταθλητή της Φόρμουλα 1 W196 της σεζόν 1954-55. Η συντομογραφία SLR σημαίνει Sport Light-Racing (Sport Leicht-Rennen). Θεωρούμενο ένα από τα πιο όμορφα αγωνιστικά αυτοκίνητα όλων των εποχών, η νέα SLR ήταν εξοπλισμένη με έναν ελαφρώς διαφορετικό 8 κύλινδρο κινητήρα. Δύο από τα εννέα κυλιόμενα σασί 300 SLR, συγκεκριμένα τα 0007/55 και 0008/55, μετατράπηκαν σε 300 κουπέ SLR με κλειστό αμάξωμα και ανοιγόμενες προς τα πανω πόρτες. Προορίζονταν για την επικείμενη Carrera Panamericana.

Το σώμα του κουπέ SLR ήταν επενδεδυμένο με φύλλο Elektron, ένα κράμα μαγνησίου που είναι ακόμα πιο ελαφρύ από το αλουμίνιο. Το ημικυκλικό παρμπρίζ παρήγαγε πολύ μικρή αντίσταση στον αέρα. Όπως και στον αγώνα SLR, ο οδηγός κουπέ έπρεπε να ελέγχει τα πεντάλ με τα πόδια ανοιχτά πίσω από το τιμόνι. Κάτω από το καπό υπήρχε ένας διαμήκως τοποθετημένος οκτακύλινδρος κινητήρας, ο οποίος τοποθετήθηκε ακριβώς πίσω από τον μπροστινό άξονα, αναπτύσσοντας μέγιστη ροπή 234 lb-ft στις 5950 rpm και μέγιστη ισχύ 310 ίππων στις 7400 rpm.

Λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια μετά το τραγικό ατύχημα στο Le Mans τον Ιούνιο, η Mercedes-Benz αποφάσισε να αποσυρθεί από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό στα τέλη του 1955. Ως αποτέλεσμα, το σχέδιο κουπέ SLR σταμάτησε και δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή. Στη συνέχεια, ο Rudolph Uhlenhaut πήρε ένα απο τα αυτοκίνητα  για προσωπική του χρήση. Με βάρος μόλις 1.117 km και ικανό να φτάσει τα 290 km/h, το κουπέ Uhlenhaut ήταν μακράν το ταχύτερο αυτοκίνητο δρόμου της εποχής του στον κόσμο.

Αν και τα κουπέ 300 SLR σταμάτησαν να αγωνίζονται σοβαρά, το 0007/55 δεν ήταν άγνωστο στους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μετά το Grand Prix της Σουηδίας του 1955, εμφανίστηκε ξανά στο RAC Tourist Trophy που έλαβε χώρα στο Dundrod της Βόρειας Ιρλανδίας στις 17 Σεπτεμβρίου 1955.