Τον 7ο αιώνα π.Χ., Έλληνες άποικοι από την Ιωνία ίδρυσαν μια πόλη με το όνομα Panticapaeum στις όχθες του στενού Kerch (σημερινή Κριμαία), στην κορυφή του όρους Μιθριδάτη. Τοποθετημένο στη διασταύρωση των εμπορικών οδών μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, το Panticapaeum γνώρισε σημαντική ανάπτυξη, έγινε η πρωτεύουσα των βασιλιάδων του Βοσπόρου, που περιστασιακά αναφέρεται ως ο Κιμμέριος Βόσπορος (5ος - 4ος αιώνας π.Χ.) και έκοψε τα δικά του νομίσματα από τα μέσα του τον 6ο αιώνα π.Χ. Η πάνω πόλη διαθέτει ένα παλάτι με κιονοστοιχίες, καθώς και τους ναούς του Απόλλωνα, της Άρτεμης, του Δία και της Δήμητρας. Η παρακμή της πόλης προκλήθηκε από τις προόδους γειτονικών λαών, όπως οι Σαρμάτες

(από τον 3ο αιώνα π.Χ.), και από τον οικονομικό ανταγωνισμό στο εμπόριο σιτηρών, ιδιαίτερα από την Αίγυπτο.

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1830, αποκαλύπτοντας την Ακρόπολη και αποκάλυψαν βασιλικούς σκελετούς, πολυάριθμα χρυσά και χάλκινα νομίσματα, στήλες, αγγεία, χρυσά και ασημένια στολίδια, καθώς και κοσμήματα - όπως αυτό το μετάλλιο, το οποίο είναι εξάρτημα περιδέραιου από χρυσό και γρανάτη ή κόκκινο γυαλί, με δύο βρόχους.