Το 1934 σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής στην ιστορία των αγώνων αυτοκινήτου: το W 25 κέρδισε στον αγώνα του Eifel. Η πρωτοφανής σειρά επιτυχιών της Mercedes-Benz Silver Arrows συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Ήταν μια απλή ιδέα το 1934 που έκανε το ασημί χρώμα της αγωνιστικής επιτυχίας – επιτυχία που παραμένει μέχρι σήμερα. Όλα ξεκίνησαν την παραμονή του αγώνα του Eifel στο σταθμό ζύγισης στο Nürburgring. Οι κανονισμοί δεν επέτρεπαν κανένα όχημα να ζυγίζει περισσότερο από 750 κιλά. Ωστόσο, το ολοκαίνουργιο W 25 ζύγιζε ένα κιλό πάρα πολύ. Ο Alfred Neubauer, μάνατζερ της αγωνιστικής ομάδας της Mercedes-Benz, είχε το λευκό χρώμα, αφήνοντας ένα αμιγώς αλουμινένιο αμάξωμα που άστραφτε σε ασήμι. Το επόμενο πρωί ο Manfred von Brauchitsch κάθισε στο τιμόνι του ελαφρωμένου αυτοκινήτου 750 κιλών και κέρδισε τον αγώνα με επιβλητικές επιδόσεις. Αργότερα έπρεπε να πει στον Τύπο: «Το να οδηγείς ένα ασημένιο βέλος είναι τιμή».

Η νίκη ακολούθησε τη νίκη, και σύντομα όλοι μιλούσαν για τα Ασημένια Βέλη, στα οποία δεν δόθηκε αυτό το όνομα παρά αργότερα. Ο θρύλος του Silver Arrow γεννήθηκε, προερχόμενος από την ιστορία του «ξυμένου χρώματος» και σε μια ασυναγώνιστη σειρά επιτυχιών.

Λίγο μετά τη διακοπή των αγώνων που σχετιζόταν με τον πόλεμο, άστραφταν και πάλι τα Silver Arrows και οι λαμπροί οδηγοί που ήταν μπροστά από την εποχή τους στους αγώνες αυτοκινήτου – πρώτος και κύριος, ο Juan Manuel Fangio στο W 196 R Formula 1 μονοθέσιο το 1954 και το 1955. Μετά από 40 χρόνια απουσίας από τους αγώνες της Formula 1, οι Silver Arrows κέρδισαν ξανά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο 1998 και 1999 με τον Mika Häkkinen να κατακτά τον τίτλο.