Κόκκινος αμπελώνας στην Αρλ. Το 1889, ο Βαν Γκογκ προσκλήθηκε να συμμετάσχει σε μια ομαδική παράσταση στις Βρυξέλλες με την ονομασία XX (ή Vingtistes). Ο Βαν Γκογκ πρότεινε στον αδερφό του, Theo, έμπορο έργων τέχνης και πράκτορα του van Gogh, να στείλει έξι πίνακες για να εκτεθούν με την ομάδα, ένας από τους οποίους ήταν ο Κόκκινος Αμπελώνας.  Η Anna Boch, μια Βελγίδα καλλιτέχνης και συλλέκτης έργων τέχνης, αγόρασε τον πίνακα στις αρχές του 1890 για 400 βελγικά φράγκα, ίσως επειδή της άρεσε ο πίνακας και ήθελε να δείξει την υποστήριξή της στον βαν Γκογκ, και ίσως για να ευχαριστήσει τον αδελφό της, τον Eugène, τον οποίο ήξερε ότι ήταν φίλος του Vincent

 Η Άννα Μποχ πούλησε τον Κόκκινο Αμπελώνα το 1906, ωστόσο, για 10.000 φράγκα, και πουλήθηκε ξανά την ίδια χρονιά σε έναν Ρώσο επιχειρηματία κλωστοϋφαντουργίας, τον Σεργκέι Στσούκιν. Δόθηκε στο Μουσείο Πούσκιν από το κράτος της Ρωσίας το 1948.

Ο Βαν Γκογκ ζωγράφισε τον Κόκκινο Αμπελώνα από μνήμης στις αρχές Νοεμβρίου 1888, ενώ ο Paul Gauguin , ο καλλιτέχνης, ζούσε μαζί του στην Αρλ. Είναι ένας δραματικός πίνακας τοπίων σε κορεσμένα φθινοπωρινά κόκκινα και κίτρινα χρώματα που τονίζουν τα μπλε ρούχα των εργατών σε έναν αμπελώνα, με έναν λαμπερό κίτρινο ουρανό και τον ήλιο να αντανακλάται στο ποτάμι δίπλα στον αμπελώνα. Το μάτι του θεατή τραβιέται μέσα από το τοπίο από την έντονη διαγώνια γραμμή που οδηγεί στον ψηλό ορίζοντα και τον ήλιο που δύει στο βάθος.

Σε ένα από τα πολλά γράμματά του προς τον αδελφό του, Theo, ο van Gogh του λέει ότι είναι

"Δουλεύοντας σε έναν αμπελώνα, όλο μωβ και κίτρινο...Αλλά αν ήσουν μαζί μας την Κυριακή! Είδαμε έναν κόκκινο αμπελώνα, εντελώς κόκκινο σαν κόκκινο κρασί. Από μακριά έγινε κίτρινος και μετά ένας πράσινος ουρανός με ένας ήλιος, λιβάδια βιολετί και αστραφτερά κίτρινα εδώ και μετά η βροχή στην οποία καθρεφτιζόταν ο ήλιος που δύει».

Σε μια επόμενη επιστολή προς τον Theo, ο Vincent λέει για αυτόν τον πίνακα:

«Θα βάλω τον εαυτό μου να δουλεύει συχνά από μνήμης, και οι καμβάδες που γίνονται από μνήμης είναι πάντα λιγότερο δύστροποι και έχουν πιο καλλιτεχνική εμφάνιση από τις μελέτες από τη φύση, ειδικά όταν εργάζομαι σε συνθήκες mistral».